Death Star

 

Καλέ θυμάστε πόσο είχαμε ενθουσιαστεί πριν από μερικούς μήνες με τις φωτογραφίες που ανέβασε το τηλεσκόπιο James Webb; Τι έκσταση! Ανοίγαμε όλοι το photoshop να φτιάξουμε παρόμοιες, ήταν γενικά μεγάλη στιγμή, καιρό είχαμε να δούμε τόσο κακόγουστες φωτογραφίες. Μόνο λίγοι επιστήμονες, συγκριτικά με όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους, γνώριζαν την σημασία τους. Σκέφτομαι λοιπόν πολλούς αναγνώστες να μισούν την nerd λογοτεχνία του Άντι Γουίρ, ενώ ταυτόχρονα στο ίνσταγκραμ τους έχουν τις παραπάνω φωτογραφίες∙ και αυτό όσο να ’ναι με διασκεδάζει πολύ. Η επιστημονική φαντασία που γράφει ο Γουίρ (όσο και αν κάποιος θεωρεί ότι κινείται στις παρυφές και δεν πλησιάζει καν κέντρο) δεν είναι μια καταγγελτική λογοτεχνία, όπως συχνά συνηθίζεται σε αυτό το είδος, αλλά μια λογοτεχνία ενός σπασίκλα που βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο και όσες φορές εκείνο αδειάσει, θα το γεμίσει μία παραπάνω. «Ίσως να είναι μόνο η παιδική μου αισιοδοξία, αλλά η ανθρωπότητα μπορεί να κάνει θαύματα όταν το παίρνουμε απόφαση». 

 

Κάθε βιβλίο του Γουίρ είναι μαγεία. Την πρώτη φορά μάς πάει μια μοναχική βόλτα στον Άρη, την δεύτερη μας ξεναγεί σε μια σεληνιακή πόλη και την τρίτη και μακρύτερη μας πάει πολλά έτη φωτός μπροστά. «Είναι μια απλή ιδέα, αλλά και ηλίθια. Το ζήτημα είναι ότι όταν οι ηλίθιες ιδέες αποδίδουν, γίνονται ιδιοφυείς ιδέες. Θα δούμε σε ποια εκδοχή θα καταλήξει όλο αυτό». Αυτό που συνηθίζαμε να κοτσάρουμε μετά την λέξη «μνημόνια»… δηλαδή την φράση «μέχρι να σβήσει ο ήλιος», σε αυτή την μυθιστορηματική εκδοχή φαίνεται να βγαίνει αληθινό και τα μνημόνια όπως και καθετί άλλο ωχριούν μπροστά στο πρόβλημα. Κάτι παράξενο κάνει τον ήλιο να χάνει την ενέργειά του, σβήνει λίγο λίγο… θα γίνουμε η Δανία του Νότου – τίποτα, κάτι δικά μου, έκανα συνειρμό με τα μνημόνια, μην ασχολείστε. Κάθε φορά που υποψιάζομαι ότι ένα βιβλίο μπορεί να έχει γραφτεί μέσα στην περίοδο της καραντίνας, έχω περιέργεια και προσπαθώ να ανακαλύψω αν κάποια στοιχεία της πλοκής συνδέονται με αυτή την δυσάρεστη περίοδο – βέβαια, η επιστημονική φαντασία είναι επιρρεπής σε τέτοιου είδους σενάρια ενίοτε και πριν ακόμα αυτά συμβούν, οπότε η σύνδεση μοιάζει κάπως μετέωρη.
 

Σε αυτό το σημείο θα κάνω μια εξαίρεση για να επιβεβαιώσω τον κανόνα μου, και θα προβώ σε κάποια ελαφριά σπόιλερς, κάνοντας έτσι τις περιορισμένες προβολές των αναρτήσεών μου να περιοριστούν περισσότερο – επιθετικής μορφής μάρκετινγκ, μην το δοκιμάσετε στα μπλογκ σας. Ξέρω ότι μισείτε τα σπόιλερς, και ευτυχώς για αυτούς το ξέρουν και οι εκδοτικοί που συχνότατα σας πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, και ευελπιστούν ότι δε θα θέλετε να χαλάσετε μέρος της όποιας αγωνίας πριν χαλάσετε μέρος των χρημάτων σας! Τέλος πάντων, όπως νομίζετε. «Η γλώσσα είναι κάτι σαν εκθετικό σύστημα. Όσο περισσότερες λέξεις γνωρίζεις, τόσο ευκολότερο είναι να ορίσεις καινούργιες». Αυτό που απορροφάει την ενέργεια του Ήλιου είναι οι λεγόμενοι Αστροφάγοι, κάποιες μικρομορφές ζωής που εξαπλώνονται ραγδαία. Ο κόσμος πρέπει να κάνει αγώνα δρόμου να βρει λεπτομέρειες για αυτούς, και ακόμα δυσκολότερο να εξομαλύνει τις όποιες διαφορές του (οικονομικές/κοινωνικές/πολιτισμικές) ώστε να βρει μια απάντηση στο χάος χωρίς να γνωρίζει κιόλας κατά πόσο θα έχει επιτυχία στο τέλος. Σας θυμίζει κάτι; Χαίρομαι. Φαινομενικά, ίσως νομίσετε ότι ο Γουίρ σε κάποιο μέρος της πλοκής αφήνεται να παρασυρθεί σε αφηγηματικές ευκολίες – αν και εγώ δεν το βλέπω καθόλου έτσι, ούτε εδώ αλλά ούτε και γενικότερα∙ οι ευκολίες δεν είναι πάντα μειονέκτημα ή έλλειψη ταλέντου, είναι μόνο συνώνυμο της απλότητας που χρειάζεται εξίσου με την όποια πολυπλοκότητα στη λογοτεχνία – ο συγγραφέας θέλει να μας καλέσει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα μέσα στο παιδικό του δωμάτιο και να μας δείξει εκστασιασμένος τα συναρπαστικά παιχνίδια του, δεν ενδιαφέρεται για τη μαμά που διακόπτει για να ρωτήσει αν χρειάζεται να μας φέρει χυμό και μπισκότα, εννοείται, δεν χρειαζόταν καν η ερώτηση. 

 

Το βασικό σπόιλερ στο οποίο θέλω να αναφερθώ είναι ότι κάπου στα μισά του δρόμου προς το άπειρο και ακόμα παραπέρα, ο πρωταγωνιστής του βιβλίου συναντάει έναν εξωγήινο. Αυτό άλλοτε θα ήταν αρκετό να μου καταστρέψει μια ταινία (ναι, «Ονειροπαγίδα» βασισμένη στον Στίβεν Κινγκ, εσένα λέω) ή και ένα βιβλίο σπανιότερα. Ο λόγος είναι ότι συνήθως μετακυλίουμε σε εξωγήινες μορφές τα πιο μοχθηρά χαρακτηριστικά που μπορεί να έχει το ανθρώπινο είδος. Σπάνια τις αντιμετωπίζουμε με προσήνεια και περιέργεια την οποία όμως δεν περιμένουμε κιόλας να μας ανταποδώσουν. Γιατί να μην το κάνουν, παρακαλώ; Εδώ, ο γήινος Ράιλαντ Γκρέις συναντά τον εξωγήινο Ρόκι και φαίνεται να τα πάνε μια χαρά, βρίσκουν πολύ ενδιαφέρουσα την γνωριμία τους παρά τις δύσκολες καταστάσεις που προσπαθούν να λύσουν αμφότεροι (ζοφερή εικόνα από το μέλλον: – Ρόκι, παλιόφιλε, πόσο καιρό έχουμε να βρεθούμε; Πολύ χάρηκα που σε είδα. Να κανονίσουμε να πιούμε έναν καφέ. – ♫♪♪♪♫!)
 

[…] «Λοιπόν, λέω το «χέρι του», αλλά μπορεί να είναι το χέρι της. Ή κάποια άλλη αντωνυμία για την οποία δεν έχω λέξη. Μπορεί να έχουν δεκαεπτά βιολογικά φύλα, πού να ξέρω. Ή και κανένα. Κανένας δεν αναφέρεται ποτέ στις πραγματικά δύσκολες πτυχές της πρώτης επαφής με νοήμονα εξωγήινη ζωή: τις αντωνυμίες. Θα μείνω στο «αυτός» προς το παρόν, επειδή μου φαίνεται αγενές να αποκαλώ ένα σκεπτόμενο ον «αυτό». 

 

Και αν θέλει ο συγγραφέας να μιλήσει για κάποια «φλέγοντα» ζητήματα αρκεί μια παράγραφος (κάνει το ίδιο και σε άλλα σημεία), δεν χρειάζεται να αναλώσει όλο το βιβλίο του. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Παπαδόπουλος» σε καλή μετάφραση του Βαγγέλη Προβιά και αξιοπρόσεκτη επιμέλεια. Γενικά λατρεύω τα βιβλία του Άντι Γουίρ και περνάω πολύ όμορφα διαβάζοντας τα. Δεν πρόκειται να τα διαβάσω δεύτερη φορά αλλά η ευφορική διάθεση που μου προκαλούν κρατάει καιρό, συνήθως μέχρι να γράψει το επόμενο. Μπείτε σε τροχιά αγοράς του!
 

«Προσάρμοσε τροχιά ενώ είσαι ηλίθιος. Καλό σχέδιο».
Γελάω. «Νέα λέξη: “σαρκασμός”. Λες το αντίθετο από αυτό που πραγματικά εννοείς για να τονίσεις κάτι. Σαρκασμός».
Τραγουδάει τη λέξη «σαρκασμός» στη γλώσσα του. 

 

Υ.Γ. 2666  Πηγές φωτογραφιών: https://www.nytimes.com/2021/05/03/books/andy-weir-project-hail-mary.html

 

https://forum.kerbalspaceprogram.com/index.php?/topic/202613-project-hail-mary-by-andy-weir-2021-my-attempt-at-interstellar-ship-design-and-flight-now-a-mission-report/

 

https://www.artstation.com/artwork/Ze9Plw