Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιούλιος, 2021

Του γιατρού

  Όλοι είμαστε για τον γιατρό, ας μην αυταπατώμεθα. Εγώ ας πούμε με μια πρόχειρη διάγνωση είμαι για τον οφθαλμίατρο και τον λογοθεραπευτή (αν όχι και για κάποιον πιο… ακραίο) γιατί όταν μου έδωσαν το βιβλίο να το τσεκάρω αν μου αρέσει, διάβασα στο εξώφυλλο Ford Madox Ford και λέω, θέλω να τον διαβάσω αυτόν τον συγγραφέα, ευκαιρία είναι – και έτσι το πήρα, 50 ευρώ!! (Μην με ρωτήσει κανείς στα σοβαρά αν το πήρα όντως 50 ευρώ γιατί πολύ φοβάμαι ότι θα αναγκαστώ να τον παραπέμψω σε αστείατρο ). Παραδόξως, και αντίθετα με ό, τι συμβαίνει συχνά με αρκετές επισκέψεις μας σε γιατρούς, δεν το μετάνιωσα καθόλου. Για την ακρίβεια, έπαθα πλάκα aka ακτινογραφία… ας με σταματήσει κάποιος, έλεος κάπου! «Ό,τι είναι πιθανό να συμβεί είναι συνήθως και αναπόφευκτο. Υπερασπίζομαι την κανονικότητα κάθε αλλοίωσης στην οποία είναι επιρρεπής η σάρκα, την κανονικότητα κάθε αρρώστιας, κάθε ακρωτηριασμού. Προκαλώ οποιονδήποτε θέτει σε αμφισβήτηση τη νοημοσύνη μου, θεωρώντας ότι αυτό που λέω είναι νοσηρό, να μου

Πέθανε όπως η γάτα

  Ποτέ μου δεν φαντάστηκα ότι υπάρχει προσβλητικός τίτλος βιβλίου (προκλητικός, έστω) μέχρι χθες που ανέβασα στο facebook ένα απόσπασμα του βιβλίου «Ο γατούλης πέθανε». Μα είναι τίτλος αυτός; Ντροπή και αίσχος! Ποιοι φιλόζωοι διαβάζουν τέτοια κατάπτυστα βιβλία; Οι αντιδράσεις παίζει να ήταν ηπιότερες αν ο τίτλος του βιβλίου ήταν «Θάνατος στις γάτες». Τι να πεις, μερικοί άνθρωποι γουστάρουν να απολαμβάνουν περισσότερο το αφήγημά τους από ό,τι το αφήγημα του Ξαβιέ ντε Μουλέν. Ας είναι, θα πορευτούμε μαζί τους μέχρι να πεθάνουν· ή να πεθάνουμε πρώτοι. «Η συντροφιά μιας γάτας είναι καλύτερη από ένα βιβλίο αυτοβοήθειας γραμμένο από κάποιο κυνικό κόπανο» . Παραποίησα λίγο τον τίτλο ενός τέτοιου βιβλίου αυτοβοήθειας για τις ανάγκες της ανάρτησης. Γιατί όσο και αν θεωρείτε τον θάνατο προσβολή, εκείνος χέστηκε. Και περισσότερο χέστηκαν διάφοροι συγγραφείς αν θεωρείτε τους τίτλους τους προσβλητικούς. Ακόμα και ο «Σπινόζα (που) γαμάει τον Χέγκελ» είναι μια χαρά τίτλος, αν και εφ’ όσον ο δεύτερος