ΠΙΠΕΡΙ ΚΑΙ ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

  Ακυρώθηκε και το «1ο Συνέδριο Γονιμότητας», γιατί τους πήγατε γαμιώντας, και σας είπα, να είστε λίγο ανεκτικοί, τους τρομάξατε, και χάθηκε όλη η διασκέδαση – η ουσία λίγο πολύ ήταν ήδη διατυπωμένη εδώ και χρόνια από τον George Carlin . Δεν έχεις ακόμα παιδί; Δεν πειράζει, μπορείς πάντα να διαβάσεις ένα καλό παιδικό βιβλίο χαϊδεύοντας τη γάτα σου, και αν κάποιοι σε κακοχαρακτιρίσουν για αυτό, πίεσέ την λίγο να βάλει τα κλάματα, τι πιο απλό! Η διαφορετικότητα τείνει να γίνει μια έννοια όμοια, άχρωμη και αδιάφορη μέσα από την βλακώδη πολυχρησία της, όπως γίνεται και με την λέξη «αριστούργημα» στα βιβλία· και εκεί, το μόνο που χρειάζεται είναι βαθιά κατανόηση. Δεν σου φταίει το βιβλίο για την έλλειψή της – το κατανοείς αυτό, έτσι; «Άρχιζα να βγάζω τις ετικέτες από τα κάδρα και να κοιτάζω μόνο τον πίνακα» . Η διαφορετικότητα είναι τόσο συνυφασμένη με την ύπαρξή μας που δεν χρειάζεται καν να μνημονεύεται. Απλώς είναι μια διαδικασία εσωτερικής καύσης , δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με ψ...

  Έχω προκατάληψη με την λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία και συνήθως κρατάω ομπρέλα γιατί τις περισσότερες φορές που έπιασα βιβλία τους μετά από λίγο έριχνα κάτι χασμουρητά ωσάν να είχα στόμα κροκόδειλου. Μετρημένες οι εξαιρέσεις. Ετούτο το βιβλιαράκι εδώ μου το πρότεινε η βιβλιοπώλισσά μου και επειδή είχε μόνο φράγκα εφτά (με την ισοτιμία βγαίνει περίπου έντεκα ευρώ) είπα να το αγοράσω. Και δεν το μετάνιωσα καθόλου. Σπανίως παρασύρομαι από τις προτάσεις των άλλων. Ξέρω καλά πια ότι αρκεί μια ματιά για να επιλέξω ή να απορρίψω ένα βιβλίο ό,τι και αν μου πουν οι άλλοι. Αλίμονο σε αυτούς που διαλέγουν βιβλία μέσα από τα αλλήθωρα μάτια τρίτων. Από την άλλη, ενίοτε χρειάζεται να θρέφεις και τις προκαταλήψεις των άλλων, Αστείος φαίνεται αυτός, ειρωνικός και αλλόκοτος, ας του πλασάρουμε αυτό το συγκεκριμένο βιβλίο – το μεροκάματο να βγαίνει, παιδιά. «Βιοπορίζομαι από τις προκαταλήψεις των άλλων. Δεν βγάζω πολλά κι η δουλειά είναι αρκετά σκληρή» .

  Η αιώνια συζήτηση γύρω από τον Σελίν μου θυμίζει κάτι ταμπέλες σε διάφορα χιπστερομάγαζα του τύπου «Αν είσαι ομοφοβικός, ρατσιστής ή θρησκόληπτος, μην μπαίνεις στο μαγαζί μου!» (αν διαλέγεις πελάτες, σύντομα θα είσαι ο τελευταίος που θα μπαίνεις στο μαγαζί σου) ή κάτι προφίλ στα σόσιαλ μίντια, «Παρακαλώ κάντε μου την χάρη να αυτοδιαγραφείτε!» (εσύ κάνε μας την χάρη!) και κάτι τέτοια σαχλά. Ο κόσμος γίνεται κάπως πιο πολύπλοκος μετά τα πέντε και όσο και αν φωνάζουμε τη μαμά μας να έρθει να μας σκουπίσει στην τουαλέτα δεν πρόκειται να το κάνει – όταν γίνουμε εικοσιπέντε ίσως καταφέρουμε και την μεταπείσουμε. Από την τοξική αισιοδοξία που κατακλύζει όλο και περισσότερο την κοινωνία σε όλα τα επίπεδα προτιμώ απερίφραστα την αισιόδοξη τοξικότητα ενός Σελίν. Αισιόδοξη; Ναι. Γιατί πριν μάθεις τι μπορείς να γίνεις πρέπει να μάθεις πρώτα τι είσαι. Άνθρωπος – 70% νερό (ορίστε, ακόμα και ένας φασίστας όπως ο Σελίν βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο) και 30% σκατά, οκ. «Ο Εβραίος αποτελείται από 8...