ΠΙΠΕΡΙ ΚΑΙ ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

Τι θέλετε να γίνεται μωρέ στα παρασκήνια του Ολύμπου, λες και δεν ξέρετε. Ο Δίας, τα γνωστά, γαμάει και δέρνει – και ο Μ. Καραγάτσης το ίδιο, λένε μερικά κουτσομπολιά∙ ως λογοτέχνης θα πουν κάποιοι, ίσως και έξω από τα έργα του, θα ισχυριστούν κάποιοι άλλοι που έχουν μελετήσει σε βάθος διάφορα αποσπάσματά του. Γιατί τέτοια ρητορική μίσους ρε Μίτια; Επειδή δεν πήρες ποτέ κανένα βραβείο για το έργο σου; « Φωνές, από τα παρασκήνια – Εμείς κωμωδία δεν ήρθαμε να δούμε; Γιατί μιλούν για ρητορική; – Γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο κωμικό αλλά και πιο δημιουργικό από την παρερμηνεία. Κάνε υπομονή. Σε λίγο θα φτάσουν οι δικοί μας στην πλατεία. Έδιναν… συνέντευξη ως τώρα» . Και μη χιμαιρότερα !

Θα μπορούσε ο Στέφανος Ξενάκης να είναι ο Στέφανος Δαίδαλος του σήμερα; Ή να το αλλάξω κάπως για να ’χουμε καλό ρώτημα: θα μπορούσε ο Τζέημς Τζόυς (μαζί και οι όποιες καλλιτεχνικές μεταμορφώσεις του) να γίνει ένας motivational speaker της σημερινής εποχής; Κανείς πλέον (αν υποθέσουμε ότι μπορούσε κάποτε) δεν διαβάζει τον «Οδυσσέα». Δεν μπορεί να αντέξει ότι αυτό το βιβλίο τον περιγράφει, ακόμα και σήμερα ή και περισσότερο σήμερα, τόσο καλά παρά την μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου. Του αφιερώνει μία μέρα τον χρόνο, την σημερινή (παρόλο που άλλαξε η μέρα, το blogger έμεινε σταθερά πίσω!), και μετά τον στέλνει αδιάβαστο. Αν κάποιος όμως του σερβίρει για πρωινό όμορφες φράσεις με γαρνιτ ούρα υπέροχα σκίτσα, τότε μπορεί να νιώσει στιγμιαία χαρά και να βελάζει σαν ανέφελο πρόβατο στα λιβάδια του χρόνου. 

Σε λιγότερο από μια εβδομάδα είναι οι Ευρωεκλογές 2024, που για τους περισσότερους Έλληνες ίσως θεωρούνται κάπως δεύτερες – σαν την Conference League που κέρδισε πρόσφατα ο Ολυμπιακός – αλλά ακόμα και εδώ πάλι θα βρεθούν κάποιοι που θα αναφωνήσουν όλο αγανάκτηση Καλύτερα να μου κοπεί το χέρι! Πόσα κομμένα χέρια μέσα στα χρόνια. Άραγε να υπάρχουν κάποιοι μετανοούντες που ν’ αναζητούν – έστω και μεταφορικά – το κομμένο χέρι τους ή αυτά τα συναντάμε μόνο στα βιβλία; «Δεν είναι χέρι μαύρου, το δικό σου χέρι είναι, που απλώς μαύρισε με τον καιρό» . Ακόμα για εκλογές μιλάω; Έλεος. Με καταψηφίζω και αν χρειαστεί προχωράω και σε επανακαταμέτρηση. «Ο Χριστός και η Παναγία! Μια βαλίτσα γεμάτη χέρια! Τι γίνεται εδώ;»