ΠΙΠΕΡΙ ΚΑΙ ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

  Καθίστε γιατί δεν κάθεστε. Όχι, δεν αναφέρομαι στον αποψινό ευρωπαϊκό τελικό στο μπάσκετ όπου ο Παναθηναϊκός θα σκοτώσει την Ρεάλ Μαδρίτης και θα κατακτήσει το έβδομο τρόπαιό του, αλλά στον πειραματικά μυθιστορηματικό θάνατο του Ιρλανδού ζωγράφου Φράνσις Μπέικον που έλαβε χώρα σε μια κλινική της Μαδρίτης το 1992 και παρουσιάζεται μέσα από την γραφή του Μαξ Πόρτερ σε μια πολύ πρόσφατη έκδοση – δεν έχει κλείσει ούτε τα εννιάμερα – που κυκλοφόρησε από το «Σαιξπηρικόν». Μου αρέσει η ζωγραφική του Μπέικον, ζωγραφίζει ιδιαιτέρως παράξενα για να τον αγνοήσω. Επίσης κάποτε είχα σκεφτεί να αγοράσω την βιογραφία του , τώρα ίσως το κάνω, παρόλο που γενικά είμαι πολύ εκλεκτικός με τις συγγένειες των άλλων! Τέλος πάντων, ας μπούμε στο ψητό. «Απομακρύνετε κάθε παλιά κλανιά από τη μέση, είμαι ένας γαμημένος καλλιτέχνης και προσπαθώ να πω μια ιστορία» .

Τελείωσε και η Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης, αυτή που 20 χρόνια τώρα ονειρεύεται ότι είναι διεθνής και επιστρέψαμε αισίως και εμείς στους αναγνωστικούς μας εφιάλτες, σ’ αυτούς που αγοράστηκαν πρόσφατα και σε όσους έχουν από καιρό αγοραστεί, σχεδόν κανείς τους όμως ξοφλημένος, πάντοτε ανοιχτοί λογαριασμοί. Τα ίδια πάνω κάτω λέμε και για την ζωή, πρέπει να είναι συνεχώς ανοιχτός λογαριασμός, όσο αναλώνεται σε ύπνο και όνειρα είναι ξοφλημένη υπόθεση. Κράτα τα μάτια σου ανοιχτά και μην ακούς τις σειρήνες που λένε « Shut your eyes and see ». «Τι συμβαίνει όμως αν η λογική της μέρας δεν μπορεί να συλλάβει συνολικά ένα βίωμα σε μιαν άλλη συνειδησιακή κατάσταση;» Ο Τζόυς φαίνεται ότι είχε συλλάβει από νωρίς αυτόν τον σχετικισμό γι’ αυτό αφιέρωσε τόσα χρόνια για να μπορέσει να μιλήσει στη γλώσσα των ονείρων∙ κάτι που οι τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις επιβεβαιώνουν. «Η πιο έντονη περίοδος της ζωής μας αρχίζει μόλις σβήσουμε το φως και πέσουμε για ύπνο» ! Ξυπνάτε, ζώα!