ΠΙΠΕΡΙ ΚΑΙ ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

  Ποτέ μου δεν φαντάστηκα ότι υπάρχει προσβλητικός τίτλος βιβλίου (προκλητικός, έστω) μέχρι χθες που ανέβασα στο facebook ένα απόσπασμα του βιβλίου «Ο γατούλης πέθανε». Μα είναι τίτλος αυτός; Ντροπή και αίσχος! Ποιοι φιλόζωοι διαβάζουν τέτοια κατάπτυστα βιβλία; Οι αντιδράσεις παίζει να ήταν ηπιότερες αν ο τίτλος του βιβλίου ήταν «Θάνατος στις γάτες». Τι να πεις, μερικοί άνθρωποι γουστάρουν να απολαμβάνουν περισσότερο το αφήγημά τους από ό,τι το αφήγημα του Ξαβιέ ντε Μουλέν. Ας είναι, θα πορευτούμε μαζί τους μέχρι να πεθάνουν· ή να πεθάνουμε πρώτοι. «Η συντροφιά μιας γάτας είναι καλύτερη από ένα βιβλίο αυτοβοήθειας γραμμένο από κάποιο κυνικό κόπανο» . Παραποίησα λίγο τον τίτλο ενός τέτοιου βιβλίου αυτοβοήθειας για τις ανάγκες της ανάρτησης. Γιατί όσο και αν θεωρείτε τον θάνατο προσβολή, εκείνος χέστηκε. Και περισσότερο χέστηκαν διάφοροι συγγραφείς αν θεωρείτε τους τίτλους τους προσβλητικούς. Ακόμα και ο «Σπινόζα (που) γαμάει τον Χέγκελ» είναι μια χαρά τίτλος, αν και εφ’ όσον ο δεύτερος