ΠΙΠΕΡΙ ΚΑΙ ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

    Γλωσσοκοπάνες, άνθρωποι που δεν βάζουν γλώσσα μέσα τους, άλλοι που βγάζουν γλώσσα, κουτσομπολιό, αβούτηχτες γλώσσες λόγω εξαντλήσεως αποθεμάτων μυαλού, πολλά μπορεί να πει κάποιος στην προσπάθειά του να μην συνεννοηθεί με κανέναν. Γιατί η γλώσσα είναι επιτυχημένο όργανο αποξένωσης και μη επικοινωνίας χρόνια τώρα – «τα λέμε ρε», «να τα πούμε κάποια στιγμή», «τι λέει!», κλπ. Επίσης είναι και θαυμάσιο όργανο εξουσίας, μας τα έχει πει και ο Όργουελ αυτά. Μην είστε ζώα, μάθετε να αναγνωρίζετε τις παγίδες της! «Στη γλώσσα αυτή έχουν εκλείψει όλοι οι χρόνοι πλην του Μέλλοντος· στον τόπο αυτό γνωρίζουν μόνο τα μέλλοντα να συμβούν, ληξιπρόθεσμες αποφάσεις και μελλούμενη ευτυχία. Πότε-πότε κάθονται ο ένας πλάι στον άλλον σαν φοβισμένα παιδιά, και σιωπούν, επειδή συμβαίνουν πράγματα παράξενα, μυστηριώδη. Επιτέλους, αρχίζει ένας να μιλά διστακτικά. Τα πάντα μετατρέπονται σε πλεονεκτήματα· αύριο κιόλας θα είναι όλα καλύτερα. Αγκαλιάζονται, χαμογελούν ο ένας στον άλλον και κρεμούν τις ελπίδες τω