ΠΙΠΕΡΙ ΚΑΙ ΣΠΑΣΜΕΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

Είναι πασίγνωστο αυτό το φαινόμενο, το ξέρετε όλοι. Όπως μας έλεγαν παλιά, αν πετάξει μια πεταλούδα κάπου εδώ , μπορεί να προκαλέσει τρικυμία... στο κρανίο κάποιου δικομανούς παλαβιάρη κάπου αλλού. Έτσι λοιπόν, μία σπάνια πεταλούδα που πετάει εδώ κι εκεί, οδηγεί τον Πέτρο, τον νεαρό ήρωα της νουβέλας του Μπους, έξω από τα όρια της ζωής, της λογικής ή ακόμα και της γλώσσας. Ο σφοδρός και τρικυμιώδης συγγραφέας όμως, Βίλχελμ Μπους, δεν αφήνει τίποτα να ξεφύγει από την απόχη της καλλιτεχνικής του δημιουργίας. «Με το που το πήραν αυτό είδηση οι κότες, έτρεξαν να προλάβουν και να δοκιμάσουν κι εκείνες με τη σειρά τους την τύχη τους, η μία καταπόδι στην άλλη – είκοσι θα ήσαν· πλην όμως, όλα τα χτυπήματα και τα τσιμπολογήματα πήγαν στράφι μπροστά στην ακατανίκητη αναποδιά της εν λόγω γουρουνόπετσας. Τελευταίο ζύγωσε γοργά ένα χαρωπό γουρουνάκι και την καταβρόχθισε σαν να ήταν παιχνιδάκι· οπότε το πράγμα παρέμεινε τελικά εντός της οικογενείας» . Όσοι πάλι θέλετε να κάνετε αποχή από την κα

Το βιβλίο ξεκινάει με την φράση, ακολουθούμενη από μια άνω τελεία – σαν μια ένδειξη επιφύλαξης και σαστιμάρας που αστράφτει στα μάτια του αναγνώστη – «Φαίνεται παράδοξο» . Και αυτή είναι αρκετή κριτική για αυτό το βιβλίο. Ίσως και για κάθε βιβλίο εδώ που τα λέμε, μιας και η κριτική πάντα θα φαίνεται παράδοξη στα μάτια των καλλιτεχνών ή των φερεφώνων τους. «Δύο διάσημοι καλλιτέχνες, περαστικοί από εκεί, έκαναν δυο ταπεινότατες υποκλίσεις στον κριτικό· καθότι φόβος λέγεται ο συντάκτης του βιβλίου καλής συμπεριφοράς για όλους. Όσο ήσαν ακόμη μόνοι τους, τον αποκαλούσαν κουτορνίθι» . Συνήθως προτρέπουν τους νέους συγγραφείς να μην περιγράφουν τα όνειρά τους στα βιβλία τους – δεν είμεθα ελεήμον φροϋδικό παράρτημα εδώ! – γιατί είναι μια συγγραφική ευκολία ελάχιστα ενδιαφέρουσα. Εκείνοι, αντιθέτως, πιστοί στην αταλαντοσύνη τους συνεχίζουν να το κάνουν. Αν όμως θέλεις να το κάνεις, πρέπει να το κάνεις σωστά. Όσα σπαράγματα ονείρων μου κατάφερα να ανακαλέσω κατά καιρούς, ουδέποτε ε